ในวันที่เขาไม่เหลือใคร เขาคิดถึงเรา แต่ในวันที่เราไม่มีใคร เขากลับไปอยู่กับคนอื่น

บทสรุปของคนไม่รู้จักพอ หลายใจ…

ขอนำเรื่องราวของผู้หญิงท่านหนึ่งที่ถูกสามีทิ้ง ปล่อยให้เลี้ยงลูกชายคนเดียวเพียงลำพังตลอด 20 ปี เพื่อมาเป็นเครื่องเตือนใจของคนที่ไม่รู้จักพอ คนเจ้าชู้ จุดจบจะเป็นอย่างไร

เรื่องมีอยู่ว่า ลูกชายขอให้แม่กลับไปเยี่ยมพ่อ ลูกชายขอร้องอยู่หลายครั้ง จนวันนี้เกิดใจอ่อนเพราะเห็นแก่ลูก

ดิฉันหย่ากับพ่อของลูกไป 14 ปีก่อน เพราะเวลานั้นเขาติดผู้หญิงใหม่ เจ้าชู้ไม่ยอมหยุด จึงหย่าขาดและเลี้ยงลูกมาจนเขาอายุ 20 ปี

ภาพที่ไปเห็นคือ อดีตสามีเป็นอัม พ า ธครึ่งซีก นอนนิ่งอยู่บนเตียง ไร้คนดูแล ญาติพี่น้องดูจะเกี่ยงกันมาดูแล จากผู้ชายหนุ่มครั้งหนึ่งรูปหล่อแทบไม่เหลือเค้าคนมีอันจะกิน

ดิฉันยืนมองลูกชายเช็ดตัวให้พ่อของเขาแล้วก็ดีใจที่บอกสอนเขาให้เขากตัญญูตั้งแต่เด็กๆ อดีตสามีมองหน้าดิฉันพยายามจะพูดอะไรในลำคอ

ดิฉันบอกเขาว่า มาเยี่ยมเพราะลูกอยากให้มาและขอให้หายไวๆ และบอกลูกชายว่าแม่ขอออกไปรอข้างนอก

ที่ไม่ยืนอยู่ต่อไม่ใช่รังเกียจหรืออะไร แต่คิดเอาเองว่าครั้งหนึ่งเคยอ้อนวอนขอเขาอย่าทิ้งครอบครัวไป

ภาพเป็นเพียงแค่ส่วนประกอบ

ยอมขนาดว่าหากเขาพิกลพิการ เราก็จะไม่มีทอดทิ้งเขา แต่เขากลับทิ้งลูก ทิ้งเรา ทิ้งหนี้สินต่างๆมากมายไว้ข้างหลังแล้วไปเสวยสุขกับคนอื่น ไม่หันกลับมาเหลียวแลสักครั้ง

แล้วตอนนี้ล่ะ ทันทีที่เขาประสบอุบัติเหตุพิการ ผู้หญิงใหม่ของเขาทิ้งเขาทันที เอาสมบัติทุกชิ้นไปขายและหนีไป เพื่อนฝูงมากมายไม่มีใครเหลียวแลสักคน

เห็นสภาพแล้วก็อยากหัวเราะดังๆ แต่ก็ทำไม่ได้ อยากสมน้ำหน้าก็ทำไม่ได้อีก รู้สึกเศร้าและสังเ ว ท ใจที่ได้เห็นสภาพของเขาเวลานี้

ลูกชายจะขอรับพ่อมาอยู่ด้วยและพยายามขอดิฉันทุกวัน และครอบครัวอดีตสามีออกปากไล่ ไม่อยากรับภาระคนพิการ ดิฉันจะทำอย่างไรดี ใจไม่ได้อยากรับเขากลับมาเป็นภาระอีกแล้ว แต่สงสารลูก จะปฏิเสธลูกอย่างไรดีค่ะ

…

นี่อย่างไร เวรกรรมที่ครั้งหนึ่งใครหลายคนอยากเห็นว่าบทสรุปของคนเจ้าชู้ หลายใจ ทิ้งครอบครัวไปนั้นจะเป็นอย่างไร?

ได้เห็นเขาทุกข์ ทรมานบ้าง แต่คุณกลับไม่ได้รู้สึกยินดีใช่หรือไม่

นี่แหละคือสัจธรรมชีวิต อภัยได้จงอภัย ปล่อยวางได้จงปล่อยวาง อย่าถืออดีตไว้กับตัวเลย มันไม่ได้ทำให้ใครสุขหรอก

เพราะวันนี้ลูกชายเขาเลือกแล้วว่าจะดูแล ทนแทนพระคุณพ่อ อย่าขัดหรือขวางเลย ลูกคุณคือเด็กกตัญญูนักหนา

เขาดูแลพ่อพิการยามนี้ เขาจะได้บุญมาก ไม่คิดโกรธเ ก ลี ย ด พ่อที่ทิ้งไป เข้าใจว่าส่วนหนึ่งคงมาจากที่คุณปลูกฝัง อบรมสั่งสอนเขาให้เป็นคนดี

ลองมองอดีตสามีด้วยใจที่ปราศจากความแค้นดู มองเขาเป็นเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง

ร่างกายจากปกติดี ตอนนี้ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เสียแล้ว จิตใจเราควรมีเมตตา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เขาในฐานะเพื่อนร่วมโลกคนหนึ่ง

เวรกรรมที่เขาทำ เขากำลังได้รับและชดใช้ในสิ่งที่เขาเคยกระทำ เพราะยามขาดที่พึ่งพิง

ทุกๆ คนทอดทิ้งเขาไปหมด ทั้งผู้หญิงคนใหม่ เพื่อนฝูง แม้กระทั่งครอบครัวเขาก็เกี่ยงงอนไม่อยากดูแล

ทุกข์อะไร จะหนักหนาเท่าทุกข์กว่าการช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่มี

พูดคุยกับลูกให้เข้าใจถึง ภาระค่าใช้จ่ายที่จะเพิ่มขึ้น คนดูแล นักกายภาพบำบัด สิ่งที่แม่จะทำหรือไม่ทำมีอะไรบ้าง

ภาพเป็นเพียงแค่ส่วนประกอบ

ลองปรึกษาลูกชายดูก่อน เชื่อว่าที่ลูกชายออกปากขอ เขาน่าจะคิดดีแล้ว แต่เกรงใจแม่ กลัวแม่ไม่เห็นด้วยเท่านั้น

หลังจากพูดคุยกันแล้ว คุณค่อยกลับมาตัดสินใจก็ยังไม่สายอะไร

โอกาสที่ลูกจะได้ทดแทนพระคุณนั้นมีไม่มาก

โอกาสที่ใจเราจะไม่ติดค้าง ให้อภัย ปล่อยวางเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกมีเข้ามาแล้ว จะได้ไม่ติดค้างคากันอีก

ลองคิดทบทวนดูอีกครั้ง เพราะใครก็ให้คำตอบแทนคุณไม่ได้ นอกจากตัวของคุณเอง

ขอส่งกำลังใจช่วยในการตัดสินใจที่ยากลำบากอีกครั้ง