จากเป็นหนี้เกือบเอาชีวิตไม่รอดกลับกลายเป็นมีเงินเก็บเป็นแสน!
ช่วงชีวิตนึงตอนอยู่กับภรรยาคนเก่าที่ทำงานเป็นพนักงานขายในห้าง
ผมได้มีโอกาสรู้จักพนักงานห้างคนนึง
ที่มีหนี้สิน เช่นเดียวกับพนักงานคนอื่นๆ
หนี้บัตร ผ่อนของ ใช้จ่าย
เดือนบางเดือน…ไม่เหลือ!
.
ปีแรกสร้างหนี้ให้ตัวเองด้วยโทรศัพท์ที่ยากได้
ผ่อนมันผ่านบัตร ปีต่อๆมาในกระเป๋าตังค์
มีบัตรเครดิตมากกว่า2ใบ
4ปี…ทำงานใช้หนี้บัตรอย่างเดียว
ใช้หนี้ที่ตัวเองก่อไว้ โทรศัพท์ ทีวี เครื่องใช้ต่างๆ
จนวันนึง…เขาอยากมีชีวิตใหม่
เขาโยนบัตรทุกใบทิ้งหมด! คืนรถยนต์ที่ผ่อนมาเป็นปี
ย้ายออกจากอพาร์ตเมนต์เดือนละ6พัน
ไปเช่าห้องเดือนละ800ห้องน้ำรวม
จากเคยกินสเต็ก ชาบู กับเพื่อนๆทุกวีค
เขาต้มไข่1ฟอง ละลายพริกน้ำปลาไปกินที่ทำงาน
กลับมาบ้านลูกชิ้น1ไม้กินกับข้าว5บาท หยอดน้ำตู้กิน
เพื่อนในที่ทำงานตีตัวออกห่าง
เพราะเขาไม่กินใช้หรูหราเหมือนเมื่อก่อน
รถก็ไม่มี เนื้อย่างก็ไม่ไปกินกับเพื่อนเหมือนทุกเดือน
.
ห่อข้าวมาทำงาน กินน้ำฟรีของห้าง
เย็นกลับบ้าน กินลูกชิ้นบ้าง มาม่าบ้าง ไข่เจียวบ้าง
ทำแบบนี้เป็นปีๆ
มีเงินเก็บ3-4หมื่นจากที่เป็นหนี้
เดือนไหนได้ค่าคอมมากก็ได้เก็บมาก
เขายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม
ห่อข้าวมากิน พักห้องเช่าห้องน้ำรวม
จนวันนึงจุดเปลี่ยนชีวิตมาถึง
ตากผ้าห่มไว้เสือกโดน…..ขโมย!
เขาไม่ต้องการซื้อผ้าห่มชุดเครื่องนอนด้วยเงินสด
เพราะที่ผ่านมารู้คุณค่าของเงินมากขึ้น
เขาตัดสินใจผ่อนผ้าห่มกับแขกแถวบ้านเช่า
.
ในร้านขาย1,500
แขกให้ผ่อน สบายๆ 350บาท 10 เดือน
ตกวันละสิบกว่าบาทเอง
เขาตัดสินใจผ่อน…คืนแรกที่นอนใต้ผ้าห่มใหม่
ใจก็ครุ่นคิด ดอกเท่าตัวเลยนี่หว่า!
นอนไปนอนมาเขาคิดได้….
ขายผ้าห่มเงินผ่อนให้เพื่อนร่วมงาน
พนักงานห้างชอบผ่อนของ!!
เขาไปร้านขายชุดเครื่องนอน
ไปขอแค็ตตาล็อกชุดเครื่องนอนแบบต่างๆมา
เอาไปขายให้เพื่อนในแผนกสั่ง วันเดียวได้เป็นสิบๆชุด!
ดาวน์500
ผ่อน300บาท10เดือน ต้นทุน1500(ราคาหลายปีก่อน)
ได้กำไรเท่าบังเลย เท่าตัว!!
.
ปากต่อปากไปถึงแผนกอื่นชวนกันมาผ่อน
ไม่กี่เดือนเขาขายชุดเครื่องนอนในเพื่อนพนักงานนับร้อยชุด!
มีโกงบ้าง หนีบ้าง แต่คำนวณแล้วก็ยังกำไรงาม
จากเป็นหนี้ ตอนนี้มีเงินให้ผู้จัดการกู้!!!
เขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นโดยไร้บัตร
ได้ชีวิตสะดวกสบายกลับคืนมา ได้ดาวน์บ้านได้ผ่อนรถคันใหม่
และเขายังคงทำตัวเรียบง่ายในการใช้จ่ายเหมือนเดิม
ห่อข้าวมากิน(อาหารดีกว่าเดิม)
กินน้ำฟรีของห้าง ตั้งใจทำงานที่รับผิดชอบ
จนในที่สุดเขารับผ่อนสินค้า
หลายรายการให้กับเพื่อนพนักงาน
จากเป็นหนี้ กลายเป็นมีเก็บเป็นแสน!
บทความนี้ เขียนให้เห็นถึงการปรับตัว
การประหยัด และใช้ชีวิตอย่างพอดี
เพื่อแก้ไขสถานการณ์ของชีวิต
อย่าได้มองเรื่องการผ่อนของเอากำไรเท่าตัวของเขา
เป็นเรื่องเอาเปรียบคนอื่นเลย เพราะกู้เงินแบงค์ซื้อบ้าน.
ดอกก็เท่าตัวเหมือนกัน
.
ให้มองวิธีการ วิธีเอาตัวรอด ดูไหวพริบของเขา
การลดอัตรา ลดหน้าตาทางสังคมลง
มันทำให้ชีวิตแย่ๆ ดีขึ้นได้
ตอนเขาห่อไข่ต้มมากินกับข้าวในห้าง
เพื่อนถึงกับลุกหนี นินทาเขาทั้งห้าง แล้วเป็นไง?
คนที่นินทาเขาต้องมากู้เงินเขาใช้
อย่างที่คนดังๆพูดไว้มันจริง
วันนี้หากคุณซื้อแต่ของที่อยากได้เพื่อเอามาอวดคนอื่น
วันนึง คุณจะต้องขายของที่จำเป็นเพื่อรักษาฐานะเอาไว้
ลองดูที่ตัวเราครับ
อะไรบ้างในชีวิตที่ไม่จำเป็น ตัดออก
เคยอยู่ห้องเดือนละ3500
ลองไปดูห้องพัดลมแถวๆที่ทำงานเดือนละ2000ดู
ยุคนี้ไม่ประหยัด….ตาย
บ้าวัตถุตามเพื่อนเห็นทีจะ….หายนะ!
กินน้อยลง จ่ายน้อยลง
แต่รายได้มากขึ้น ไม่กี่ปีก็ลืมตาอ้าปากได้ทุกอาชีพ
กล้ากินไข่ต้มคลุกข้าวเป็นปีๆได้มั้ยอะ…ทำได้ก็รอด
ขอบคุณข้อมูล : สิริทัศน์ สมเสงี่ยม