หลังจากภารกิจกู้ภัยช่วยเหลือเด็กๆ
และโค้ชทีมหมูป่า ออกมาจากถ้ำหลวงได้อย่างสำเร็จดีทุกคน
หลังจากใช้เวลาในภารกิจนี้ เป็นเวลา 18 วัน โดยที่ทั้ง 13 ชีวิตปลอดภัย
และได้มาพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล
โดยอยู่ในความดูเเลของเเพทย์กันทุกคนเรียบร้อยแล้ว
ท่ามกลางความดีใจของคนไทยทั้งประเทศ
ล่าสุดทีมข่าวดังอย่าง ข่าวสดออนไลน์ ได้สัมภาษณ์ คุณพ่อของด.ช.ดวงเพชรหรือน้องดอม พรมเทพ อายุ 13 ปี กเรียนโรงเรียนแม่สายประสิทธิ์ศาสตร์ ตำแหน่งกองหน้า และเป็นกับตันทีมหมูป่าอะคาเดมี โดยเผยถึงเรื่องราวในอดีตที่ตนเคยเข้าไปภายในถ้ำหลวงเมื่อ 30 ปีก่อน ตอนที่อายุใกล้เคียงกับลูกชายว่า
ขอบคุณ khaosod
ล่าสุดทีมข่าวดังอย่าง ข่าวสดออนไลน์ ได้สัมภาษณ์ คุณพ่อของด.ช.ดวงเพชรหรือน้องดอม พรมเทพ อายุ 13 ปี กเรียนโรงเรียนแม่สายประสิทธิ์ศาสตร์ ตำแหน่งกองหน้า และเป็นกับตันทีมหมูป่าอะคาเดมี โดยเผยถึงเรื่องราวในอดีตที่ตนเคยเข้าไปภายในถ้ำหลวงเมื่อ 30 ปีก่อน ตอนที่อายุใกล้เคียงกับลูกชายว่า
ในตอนนั้นตนเดินทางไปกับเพื่อน
8 คน มีผู้หญิง 4 คน ผู้ชาย 4 คน แล้วก็มีไฟฉาย 1 อัน ก่อนเข้าไปภายในถ้ำ
ทั้ง 8
คนก็ได้ยกมือไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่หน้าถ้ำเดินเข้าไปในถ้ำตอนประมาณ
11 โมงเช้า บรรยากาศภาพในถ้ำนั้นก็ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ เพื่อนๆ
ทุกคนก็ตกตะลึงกับความงดงามภายในถ้ำ พบความสวยงามของหินงอก หินย้อย
แต่เมื่อเดินเข้าไปลึกเรื่อยๆ ตนคิดว่า ตนเดินเข้าไปเลยสามแยกไปอีก จนมีความรู้สึกว่าอยากจะออกจากถ้ำแล้ว
แต่พวกตนไม่อยากเดินย้อนกลับ
จึงเดินขึ้นไปตามแสงสว่างที่เล็ดลอดออกมา ตนเห็นโพรงที่ขนาดไม่ใหญ่มาก
เป็นโพรงที่สามารถเข้าไปได้
และมันก็มีทางเดินเหมือนขั้นบันไดขึ้นไปบริเวณซอกหิน ขนาดพอดีคน
พอไปมุดดูจึงรู้ว่ามันสามารถออกจากถ้ำได้
ตนจึงได้ให้ผู้หญิงขึ้นไปข้างบนก่อน ก่อนที่ตนจะตามขึ้นไปเป็นคนสุดท้าย
"เมื่อขึ้นไป
บนนั้นเป็นทุ่งหญ้าที่สวยงาม กว้างขวาง ติดกับผู้เขา
และสิ่งที่มองเห็นเป็นสิ่งแรกคือบ้านกระต๊อบขนาดเล็ก เหมือนมีคนอยู่
ถูกปลูกใกล้กับเขา
ตนก็ไม่รู้หรอกว่าจุดที่โผล่ขึ้นมานั้นเป็นส่วนไหนของเขาขุนน้ำนางนอน
แต่ที่ตนรู้คือบรรยากาศที่นั้นมันสวยงามมาก เหมือนเป็นอีกโบกหนึ่ง
มีต้นไม้ใหญ่ ลมโชย อากาศเย็นสบาย ตนจึงได้เล่นกับเพื่อนสักพัก
แต่เมื่อเริ่มรู้สึกว่า ท้องฟ้าใกล้ค่ำแล้ว จึงได้พยายามหาทางกลับ "
"ทันใดนั้นก็ได้มีชายแก่
แต่งตัวด้วยชุดชาวนา หน้าตาดูเป็นมิตร เดินออกมาจากบ้านกระต๊อบ
พวกผมจึงถามว่าจะออกไปข้างนอกยังไง ชายดังกล่าวก็ชี้มือไปทางด้านขวา
ผมกับเพื่อนจึงจะหันไปขอบคุณ แต่ชายคนนั้นได้หายไปแล้ว
ผมกับเพื่อนก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ได้เดินตามทางนั้นไป
ในช่วงเวลานั้นผมไม่คิดอะไร
นอกจากคิดแต่เพียงว่าจะออกจากเขานี้ยังไง
จนผมและเพื่อนได้เดินมาเจอถนนใหญ่ ในเวลา 1 ทุ่ม
ผมได้เล่าเรื่องนี้ให้กับทางเจ้าหน้าที่ผู้ทำงานค้นหาทีมหมูป่าฟังแล้ว
และเจ้าหน้าที่ก็รับฟัง ก่อนจะเริ่มการสำรวจหาโพรงถ้ำในที่สุด
ซึ่งผมก็ไม่สามารถตอบได้ว่าตนโพล่มาจากจุดไหน
แต่ที่ผมรู้คือมันสวยงานเหมือนอยู่ในสวรรค์เลยจริง"
หลังจากนั้นตนก็เคยอยากกลับไปบริเวณบนเขาอีก
แต่ทุกครั้งที่ตนพยายามหา ตนก็ไม่มีทางทราบเลย ว่าบริเวณที่ตนไปอยู่
นั้นคือที่ไหน ตนเคยเข้าไปที่ถ้ำหลวงอีกครั้ง
แต่ก็ไม่ได้ขึ้นไปที่โพรงนั้นอีก เพราะ เนื่องจาก กลัวว่า
เส้นทางนั้นจะไม่มีจริง